پزشك ايراني
( شفا در دستان پزشکاني است که در درمان تفکر الهي دارند )
در گذشته به پزشكان ايراني حكيم هم مي گفتند ، چون يك پزشك علاوه بر طبابت بايد علوم اخلاق ، منطق ، فلسفه ، نجوم و طبيعت را مي آموخت و بعدبه مداواي بيماران مي پرداخت . در دنيا پزشكان ايراني در گذشته در بهترين مكتب اخلاق پزشكي آموزش ديده و آن را بكار مي بستند ، بوعلي سينا كه نامش در طب سنتي ايران مي درخشد ، به تمام اين علوم زمان خود احاطه ي كامل داشت ، كه اين موضوع در كتاب قانون بوعلي سينا به وضوح احساس مي شود در اينجا سؤال مطرح مي شود ؟ چرا بايد يك طبيب به علوم ديگري كه گفتيم تسلط داشته باشد ؟ جواب اين سؤال به آفرينش موجودات عالم بر مي گردد و پيچيدگي وجود انسان ،در ارتباط جسم و جان و طبيعت پيرامون آن ، كه به فرموده يك حديث قدسي براي انسان آفريده شده است . خداي بزرگ در يك كلام قدسي مي فرمايد : اي انسان همه چيز را براي تو و تو را براي خودم آفريدم اين نشان دهنده ي ارتباط معني دار انسان با تمام آفرينش است .
پزشکي که مي خواهد بين انسان و خدا واسطه شفا قرار بگيرد بايد ، خدا ، طبيعت ، رموز آفرينش ، اخلاق ، فلسفه ، منطق ، نجوم و........ ودر نهايت علم پزشکي را به اندازه اي بشناسد که دستش شفابخش بشود .